South Island

Wat spannend om naar het zuiden te gaan! Alsof ik naar een heel ander land ga en het vertrouwde North Island verlaat. Ik word op mijn gemak gesteld door Jan, die al bij de ferry zit met haar kano. Samen mogen we de boot op terwijl de auto's even wachten. Het is een enorme ferry van drie verdiepingen voor auto's. Omdat het weer opknapt, kunnen we buiten zitten. We kletsen honderduit. Jan is zo iemand die maatschappelijk betrokken is. Ze heeft bijvoorbeeld een soort fietsenbibliotheek. Ze krijgt oude fietsen en leent ze uit aan mensen die geen fiets kunnen kopen. Voor 20 euro per jaar of zo. Erg goed idee! Verder heeft ze drie maanden op de Galapagoseilanden in de natuur gewerkt. Ze weet ook veel daarvan en als we tussen de fjorden varen vertelt ze me van alles. Bij voorbeeld dat de dode dennen die je ziet met opzet vergiftigd zijn omdat men daar weer de oorspronkelijke bossen terug wil brengen. De dennen zijn ooit door de Engelsen geïntroduceerd en verdringen de inheemse bomen. Men is intensief bezig met de herbebossing.

Het hostel in Picton is leuk en gezellig. Je kijkt je ogen uit naar alles wat er te zien is. Zo wordt zelfs het kleinste kamertje een gezellige plek met vissen om je heen! Ik blijf een dagje extra om eens zonder bagage te fietsen. Met een watertaxi laat ik me ergens afzetten om met een grote boog naar Picton terug te gaan.

OP 21 februari wil ik verder richting Nelson. Ik kies voor een omweg door de dalen. De andere weg uit Picton stijgt en daalt behoorlijk, dat heb ik gisteren meegemaakt. Helaas begint het tegen de middag erg te regenen, dus ik stop iets eerder en ga niet kamperen, maar duik een hostel in Havelock in. Op de camping had ik dit waarschijnlijk ook niet kunnen schrijven.