Vakantiedagen in Mbingo 1

Voor mijn niet_Nederlandse lezers zal ik in het vervolg proberen mijn verhaal ook in het Engels te schrijven. Voor mij ook een goede oefening, ook al zal het vaak niet perfect zijn. Alles gaat goed, maar er is regelmatig geen internet, dus soms komen er een aantal dagen tegelijk.

7 december

Terwijl Nederland de sinterklaas drukte achter de rug heeft en al  een dik sneeuwpak kreeg, maak ik me klaar om naar Mbingo te gaan. Dat is een dorp dat een uurtje hier vandaan ligt, aan het einde van het dal. De weg loopt daarvandaan de Bamenda Mountains  in. Het dorp is bekend om zijn ziekenhuis. Ooit begonnen als leprakolonie, is het uitgegroeid tot een van de beste ziekenhuizen van Kameroen. De organisatie is in handen van de baptisten. Dat wordt o.a. duidelijk als in de wachtkamer een film draait waarin mensen getoond wordt hoe goed het is om je leven aan Jezus te geven. Blijken van geloof zie je overal: op motoren, taxi’s, winkeltjes. Er is zelfs een bus waarop staat: Psalm 23 express.

Het guesthouse waar we verblijven, is ook eigendom van het ziekenhuis, evenals een groot deel van het gebied erachter.

Om een uur of twee rijden we weg en later op de dag maken we onze eerste wandeling. Wat een bloemenpracht vinden we boven! 

December 7th

In Holland Sinterklaas and the discussion about him en his Pieten made place for some heavy winterweather.

Here in Bamenda we (Truus and her husband Steve and I) packed some things for a short holiday in Mbingo, a village not far from here at the end of a valley. From there the road leads into the Bamenda Mountains. The village of Mbingo is well known because of its hospital. ever started as a leper colony it became one of the best hospitals in Cameroon. The organisation is in the hands of the Baptists which works out in the treatment of the people and the atmosphere in the hospital. In the waiting area I watched a movie about giving your life to Jesus. Signs of faith are everywhere: on motorbikes, busses and shops. Even a bus is called: Psalm 23 Express.
The guesthouse where we were staying belongs to the hospital too, like a large part of the mountain area.
At two o’clock we left and after an hour we arrived in Mbingo.