Het Nieuwe Jaar in

3 januari 2018

Het nieuwe jaar heeft zijn intrede gedaan. Truus en ik gingen op 2 januari naar de stad, de enige dag van het jaar waarop het redelijk rustig is. Veel marktkraampjes zijn trouwens ook nog dicht, net als ons favoriete Prescafé. Na de boodschappen lunchen we in een ander restaurantje en die hebben ook een prima salade.

Op 3 januari staat een ontmoeting gepland met mister Nannah, de collega uit Bamenda. We (dr. Thomas en ik) gaan hem thuis bezoeken. Hij woont in Baingom, toch wel meer dan een uur rijden hier vandaan. We passeren Mbingo, waar ik op vakantie geweest ben. Het berggebied doet me denken aan Zuid-Italië. De bergen zijn nauwelijks zichtbaar door het stof. Meneer Nassah heeft een huis gezet op grond die al heel lang in de familie is. Dit stuk heeft hij van zijn moeder geërfd. Het moet nog gestuukt worden en in de kamer is ook nog geen plafond, maar in de tuin staat een kraan voor vers water uit de bergen en op zijn land verbouwt hij voldoende voedsel.

We gaan later op de ochtend samen naar Belo. Daar staat de school waar hij aan verbonden is. Ook geeft hij een paar dagen in de week les in speciaal onderwijs aan een particuliere universiteit in Bamenda. De school in Belo is een inclusieve school waar een aantal dove en fysiek beperkte leerlingen een plekje gevonden hebben. Hij beheerst gebarentaal en geeft ook les aan deze leerlingen.

Van Baingom naar Belo gaan we met de motor. Zij met zijn tweeën achterop bij iemand (heel normaal, vaak zitten er nog meer op), ik alleen. Heerlijk om de wind langs je heen te voelen! Het liefst zou ik zelf rijden.

Belo is een klein stadje, met veel bedrijvigheid. We bezoeken een vrouw in haar werkplaatsje waar twee breimachines staan. Ik denk eraan hoeveel meer mensen daarmee een bedrijfje zouden kunnen runnen. Hoeveel van die dingen liggen er in Nederland op zolders? En hoe krijg je ze hier? Met name dove en gehandicapte mensen zouden hiermee hun voordeel kunnen doen. Je zou het niet zo denken, maar er worden hier veel truien en mutsen gedragen. Voor ons zou dat ondraaglijjk warm zijn, maar hier is het normaal om je goed in te pakken.

Het klimaat is prettig hier. De stof is een plaag en we gebruiken onze zakdoeken om af en toe voor de neus te doen als er een auto of motor langs komt.  We eten ergens een bord rijst met bonen plus stukje kip. Met zijn drieën betalen we daarvoor 2,75 euro! Dat lijkt erg weinig en toch kunnen de meeste mensen zich dat niet permitteren in the struggle for life.

January 3rd 2018

The New Year has begun. Truus and I went to town on the 2nd, the only day of the year wich is fairly quiet. Many marketstands are closed anyway, like our favorite Prescafé. After having done some shopping we had lunch in another restaurant.

On January3rd Mr. Thomas and I met mister Nannah, the collegue from Bamenda. He lives in Baingom, a small village between Mbingo and Belo. This aerea reminds me of the south of Italy. Because of the dust, the Mountains are hardly visible. Mr. Nassah has build a house on the land of his ancestors. His mother was the last owner. It is a very quiet place and in this village there are enough waterpoints. He has one in the garden. Nice, fresh water from the Mountains. He owns quit a big piece of land, where the family grows fruits and vegetables.

At the end of the morning we leave the house for a bikeride to Belo, the next town. He Works in an inclusive school. Some deaf and physically impaired children are students there. Mr. Nannah knows signlanguage and teaches now and then. A couple of days he is in Bamenda to teach about Special Educational Needs at a private university.

I enjoy this bikeriding very much, although it is more dangerous than travelling by car. The temperature is great and I love i to feel the wind around me. I would even prefer it to drive myself.

Belo is a small busy town. We visit a woman in her small shop, where she has two knittingmachines. I cannot help thinkiing how many people would be able to run their  own business with such a tool. How many of those things are hidden in atticks in Holland? How would you get them here? Especially deaf and impaired people could benefit from it. It is unbelieveble for us, but people wear a lot of pullovers and caps here to keep themselves warm.

The dust is a plague and now and then we use our handkerchiefs when a bike or a car drives by. In a small restaurant we eat some rice wih beans and chicken. Fir the three of it is 2,75 euros! It seems nnot much but still many people here cannot effort this in the struggle for life.