Punakaiki met zijn pancakerocks

10 maart 2020 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

Op 4 maart fiets ik naar het noorden, naar Punakaiki. Ik heb daar voor één nacht een hostel geboekt, dus hoef minder bagage mee te nemen. Het is geen probleem om in het hostel in Greymaouth een nachtje over te slaan en daar de bagage te laten staan. Het stuk weg dat vlak langs de kust loopt, is het meest interessant. Wat een prachtige uitzichten over de zee! In Punakaiki gelijk naar het pancakeparkje dat aangelegd is omdat het vóór het hostel ligt. Echt indrukwekkend en ook wel mooi dat ze nog steeds niet goed weten hoe dit gesteente gevormd is.

Als ik me geïnstalleerd heb in het Beach Hostel, dat pal aan zee ligt, ga ik nog een wandeling maken door het gebid dat aan de andere kant van de weg ligt. Een mooie wandeling langs de rivier en daarna een heuvel op en af (arme knieën!) Ik zie een paar mooie vogels, maar kan er maar van één een foto maken. Van de silvereye. Wel bijzonder, want die had ik nog niet gezien. In Christchurch zag ik hem heel groot op een billboard.

Op 5 maart weer terug gefietst en me klaargemaakt om 6 maart met de trein naar Christchurch te gaan. In de ochtend van 6 maat nog ven naar het havenhoofd, waar Richard en zijn vrouw Monique een mooie koffietent runnen in een omgebouwde sloep. Met vers gebakken Hollandse stroopwafels! Lekker om even Nederlands te praten.

Dan de tocht door de bergen en de vlakte daarna op 6 maart met de Trans Alpine. Het is zeker de moeite waard, hoewel het in een periode waarin er nog sneeuw op de bergen ligt, vast nog indrukwekkender is. Door een koptelefoon krijg je waardevolle informatie over het ontstaan van de Alpen hier en over hoe het schuiven van de platen steeds opnieuw zijn invloed heeft hier.

In Chirstchurch bof ik: omdat ze in het hostel geen plek meer hebben op de kamers met vier bedden, bivakkeer ik de dagen hier alleen in een ruime motelkamer! Dat geeft de mogelijkheid om goed uit te rusten.

Op maandag 9 maart ga ik met een excursie mee naar Akaroa. Het mooist van de dag is een boottocht van twee uur richting zee. We zien dolfijntjes en zeeleeuwen en drie piepkleine pinguins ! En wat een prachtig weer! Dat is vandaag, de 10e, even anders. Het regent en daarom besluit ik pas morgen verder te fietsen. Echt een mooi-weer-fietser! Het gaat dan richting binnenland, langs Mount Hutt naar Lake Tekapo. Maar zien of dat allemaal gaat.

Net zoals bij de oversteek zie ik wat op tegen het onbekende, maar mijn ervaring heeft me geleerd dat dat vanzelf bekender wordt!

De teller staat op 2070 km! 

Foto’s

4 Reacties

  1. Eefke en willem:
    10 maart 2020
    Mooi stukje geografie Margreet! Prachtige foto’s. Blijf genieten!
  2. Marianne Wendt van der Weide:
    10 maart 2020
    Geweldig Margreet,de mooie foto,s laten ons iedere keer meegenieten,bedankt .lieve gr van 0ns
  3. Robert:
    11 maart 2020
    Ach tja, wat zal ik eens zeggen. Je mist een hoop in Nederland: paniek over Corona, regen, wind, nog meer regen, ik denk de zon te zien... nee daar is weer een regenwolk. Van jaloezie is geen sprake hoor ;)
  4. Renate Dürig:
    13 maart 2020
    Ja, Du scheinst echt auf der Sonnenseite der Welt zu sein. Was für schöne Berichte und Bilder. Sieht fast unwirklich aus. Genieße weiterhin Deine Reise.