Tropische stad Douala

22 januari 2018 - Douala, Kameroen

22 januari 2018

Gisteren werd ik opgehaald door Ernest Ehabe. (leren kennen in Bamenda, zwager van Mary) Hij heeft anderhalf jaar geleden een school voor inclusief onderwijs opgericht in Douala. Hun motivatie kwam voort uit het feit dat ze geen goede plek vonden voor hun autistische zoon. Uiteindelijk een plek voor 1000 euro per maand. Zij realiseerden zich dat maar heel weinig mensen hier dat kunnen betalen en begonnen de school. De naam van de school is: Ray of Hope Acadamy. Het eerste jaar begon met tien leerlingen en op dit moment  zijn er al 46 leerlingen, waarvan 14 met Special Educational Needs. De meesten daarvan liggen binnen het autistisch spectrum. De school heeft kleine klassen van hooguit tien leerlingen en dat is een zeer aantrekkelijk concept voor ouders van neuro-typische leerlingen (kinderen zonder speciale problemen). Gewone basisscholen hebben soms klassen van 60 kinderen. Bovendien hebben de mensen die er werken hart voor de leerlingen. Kinderen wordt hier geleerd om elkaar met respect te behandelen en omdat de docenten hierin het goede voorbeeld geven, lukt dat ook.

De school is gevestigd in een groot woonhuis, dat gehuurd wordt. De klaslokalen zijn dus klein en intiem. (Eigenlij wordt de school al te klein) Buiten staat een reuze trampoline waar in de pauze naar hartenlust op gesprongen wordt. Het is op loopafstand van het woonhuis en even verder hebben ze twee appartementen beschikbaar voor gasten.

Vandaag heb ik wat gefilmd en foto’s gemaakt. Ik kon de klassen in en uit lopen en ’s middags heb ik met de directrice gesproken.

Het grote probleem is dat de leerkrachten nog niet voldoende geschoold zijn in het geven van speciaal onderwijs. Het zou mooi zijn als dr. Thomas kan gaan samenwerken met de school hier. Zij kunnen m.i. veel voor elkaar betekenen. Ook zou men hier graag stagiaires/vrijwilligers uit Europa ontvangen.

January 22nd

Yesterday Ernest Ehabe came to Buea to drive me to Douala. I have met him in Bamenda. He is a brother-in-law of Mary. One and a half year ago he and his wife started an inclusive school. Their motivation lies in the fact that they couldn’t find a proper shcool for their autistic son. And then they found a school for 1000 euros a month. They realized that almost nobody here is able to pay so much. And then they started the school with the beautiful name: Ray of Hope Academy. In the First year they started with 15 students and in the second year the number grew to 46, 14 of them students with special educational needs. Most of them have probelems in the autistic spectrum. Classes are not more than 10 children, so that is very atrractive, also for parents with so-called neuro-typical children. Primary schools can have classes of more than 50 pupils and above all in this school teh teachers have a warm heart for the children. All children learn to have respect for each other and the teachers are good role-models in this.

The school is situated in een large house, that is being rented. De classrooms are small and intimate. But actually the school is already getting too small. In teh playground the huge trampoline is very popular. The school is just round the corner for the Ehabe-family and som 100 meters further two appartments are available for guests.

Today I filmed and took pictures. I was free to go everywhere in the school and in teh afternoon the headmistress and I had a long conversation about the school. One of the biggest problems is that the teachers don’t have a lot of education and experience with special Educational Needs. It would be nice when dr. Thomas could be of help here. He teaches SEN in Buea. They met last Sunday, so who knows. Students from America or Europe are welcome for an internship and others who could volunteer are more than welcome.

Foto’s

5 Reacties

  1. Mieke:
    22 januari 2018
    Lieve Margreet,
    wat een ervaringen doe je toch op! Prachtig om ze mee te kunnen beleven met je foto's, filmpjes en verhalen! Je ziet er goed en ontspannen uit!
    Binnenkort mail ik je uitgebreider, voor nu een warme knuffel en geniet van alle uitdagingen, van vriendschap en liefde van de mensen om je heen!
  2. Marianne Wendt van der Weide:
    22 januari 2018
    Fijn dat je zo geniet van alles wat je meemaakt.het ziet er allemaal prachtig uit.Begrijp wel uit je verhalen dat er ook veel armoede is.b.v geen scholen kunnen betalen.In Kenia zijn krotten wijken zijn die daar ook.Ben blij voor je dat je dit allemaal mag maken lieve Gr van ons
  3. Els:
    23 januari 2018
    Hoi Margreet, Mijn passend onderwijs hart gaat van deze verhalen wel sneller kloppen. In de meivakantie nog een intern begeleider/vrijwilliger voor 2 weken nodig?? Prachtige foto's overigens en mooi om te lezen hoe je van het één in het ander rolt. Volgens mij ben je nu al op je plek..... Liefs van Els
  4. Margreet:
    23 januari 2018
    Ja hè? Assistentie is bloednodig hier in Douala. Misschien wat stagiaires van de hogeschool in Ede?
    Veel goede mensen hier, maar te weinig knowhow.
  5. Trude Meijnhardt:
    23 januari 2018
    Ruim een week zoet geweest met een pittige griep. Nu je verhalen gelezen. Op welke plek kan je zelf aan het werk? Wat trekt het meest? Heerlijk lijkt me dat zwemmen in zee. Kom je er genoeg aan toe? W.s. niet..Groeten van Trude en Fred.