De dagen voor Kerst 2

24 december 2017 - Bamenda, Kameroen

22 december

De tijd vliegt en soms weet ik niet welke dag het is. De afgelopen week heb ik hard gewerkt om een onlinecursus Engels af te krijgen. Ik mocht er drie maanden over doen en met nog een week over heb ik het kunnen afronden! Het was erg leuk om te doen en deze vorm van leren staat me wel aan. Het ging vooral over het lesgeven van Engels in anderstalige landen, dus wie weet hoe het me nog van pas kan komen.

Gisterenmorgen ben ik met Truus meegegaan naar een kennis van haar die wat onderzoek voor haar had gedaan voor haar proefschrift. We kwamen in Kejom Ketingu waar zij in gesprek ging met de pastor die haar hielp en ik kon wat plaatjes maken van het koor (The Gospel Promoters) dat aan het oefenen was voor een bruiloft. Ook waren er mensen aan het werk om stenen te maken. Hun broodwinning.

Een ander avontuur beleefde ik gisteren toen ik met brother Eric, een collega van mijn vriendin, naar de veemarkt ging. (mensen worden hier ‘brother’ of ‘sister’, ‘pa’ of ‘ma’ genoemd) Voor de Kerstdagen kopen mensen vaak samen met vrienden een hele koe, slachten die en verdelen het vlees. Het was dus extra druk. Al eerder vertelde ik over de Fulani’s die in de bergen wonen en veeboeren zijn. Je herkent ze aan hun lange, smalle gestalte en vaak kleurige kleding.

In de stad zelf was het een gekkenhuis, zo vlak voor de Kerst. Gelukkig kende brother Eric wat sluipwegen, zodat we er niet zoveel last van hadden. Hij zal me de dagen maanden op wat tripjes begeleiden. Het is hier ondenkbaar dat ik alleen op stap zou gaan en met hem voel ik me veilig.


December 22nd
Time is flying by and sometimes I forget which day it is. Last couple of  weeks I worked hard to finish an online English course. I bought a three months course and I managed to complete it! I enjoyed this kind of learning and the content o.f the course too. It was about teaching English in other countries, so who knows how it might be of use some day in the future.
Yesterday Truus and I went to visit a person who assisted her in the research for her phd. We drove to a church high up in the Mountains where she met the pastor who helped her and I was able to make some pictures. The choir (The Gospel Promoters) was practising for a wedding and on the other side of the road some people were making bricks. Their way of making a living. The choir allowed me to film them singing.
Another adventure I got in the afternoon when brother Eric, a collegue of Truus, took me to the cattlemarket. (people call each other brother or sister, pa or ma) Many families or friends buy a cow for Christmas to share the meat. So it was very crowded. Earlier I told you about the Fulanis who are living in the Mountains as farmers. They can be recognised by their coloured appearance and tall, thin bodies.
In town it was madness. For a while we got stuck in a traffic jam, but fortunately brother Eric knew a lot of shotcuts, so it didn’t take long before we got home.
He lives nearby with his family. In the next months he will accompany me on some tours. It is unthinkable to go somewhere on my own and I feel very safe with him.
 
 

Foto’s

7 Reacties

  1. Maria:
    24 december 2017
    Dag Margreet

    Wat leuk om via je verhalen een beetje mee te liften op je reis.
    Ben ook benieuwd naar de foto's. Ik weet door de ervaring van Peter dat het een hele onderneming is om de foto's in je blog te plaatsen.
    Gefeliciteerd met weer een diploma, knap hoor.
    Voor jou al vast een inspirerend 2018 gewenst.
    Gr Peter en Maria
  2. Marianne Wendt van der Weide:
    24 december 2017
    Lieve margreet wij zijn blij dat je zo geniet.Kan me niet voorstellen dat je niet een of andere cursus aan je voorbij zou laten gaan ik ben trots op mijn ondernemede zus lieve gr van Marianne en Wim hele fijne dagen met je vrienden.
  3. José Bloemen:
    24 december 2017
    Lieve Margreet
    leuk om je verhalen te lezen..
    Je lijkt al wat in te burgeren. En wat fijn dat je weer zo goed kunt lopen en bergwandelen!
    Geniet van al...mooi en goed en wat ook, jou daar gegeven!
    Je doet vast ook inspiratie op voor je kookkunsten...
    Lieve groet, José Bloemen
  4. D.verloopl:
    25 december 2017
    dag Margreet, leuk om op deze manier met je 'mee te reizen' . Gisteren, zo. 24 dec. waren de kinderen bij mij, behalve JM en Esther met de kinderen. JM moet met Kerst werken. Het zal een rustige laatste week van het jaar worden voor mij. Ik groet je vanuit Zwolle en wens je vrede, wijsheid en hoop toe voor 2018. liefs dicky
  5. Vrony van der Weij:
    25 december 2017
    Lieve Margreet, wat ben je in een prachtige wereld terecht gekomen. De foto’s geven een mooi beeld van het leven daar. Ik weet dat het maar een deel is en voor de rest hoop ik dat je er verbetering mag brengen.
    Voor het nieuwe jaar wens ik jou en de mensen om je heen alle goeds toe.
  6. Ine van Maren:
    27 december 2017
    Lieve Margreet, ik reis een beetje met jou mee. Ik heb nu jouw prachtige foto's kunnen bekijken.
    Zo krijg je echt een idee hoe het er in Kameroen uitziet en waar jullie lopen en boodschappen doen.
  7. Riet hutjes:
    30 december 2017
    Hai Margreet
    Leuk je reacties te lezen. Zo te zien gaat het goed met je daar. Heel fijn en wat een belevenissen!
    Ik hoop voor je dat 2018 veel mooie, interessante momenten biedt. Goede vaart!!!
    Tot later weer rieth